De wondere wereld van de Galapagos eilanden

Op 26 juli werden we met kriebels in onze buik wakker. We zouden vertrekken naar de Galapagos eilanden. Vanaf Quito vlogen we in zo'n drie uur naar de eilanden die zo'n 1000 kilometer voor de kust van Ecuador liggen. We hadden 10 dagen gepland op de eilanden. Een aankomstdag, een dag om te duiken en we zouden acht dagen op een cruise gaan. We hadden allerlei opties bekeken om de Galapagos zo budget mogelijk te bezoeken, maar omdat iedereen ons vertelde dat je het echte Galapagos het beste vanaf de boot kunt ervaren, waren we op zoek gegaan naar een last minute cruise. Dit bleek niet gemakkelijk in het hoog seizoen, maar we vonden uiteindelijk een zeilbootje voor 8 toeristen en 4 man crew. De kleinste cruise, nog steeds een grote hap uit ons budget, maar wat als snel bleek een geweldige ervaring.

Maar we begonnen op het vaste land. Op onze aankomst dag vertrokken we naar Puerto Ayora, een klein dorpje op het hoofdeiland. Daar slenterenden we wat door de straatjes en langs de kleine strandjes. Al snel werd duidelijk hoeveel we konden zien. Terwijl we op de pier stonden en een zeeleeuw lag te luieren op een van de bankjes zagen we fel rode krabben zitten op de muur, was een blue footed boobie duikvluchten aan het maken, zweefde een fregatvogel rustig door de lucht en zaten pelikanen teloeren op vis.

De volgende ochtend stonden we al vroeg paraat om te gaan duiken. We reden dwars over het eiland, zo'n 40 kilometer en maakten vele microklimaten mee. Waar het aan de kust dor en droog was, reden we twintig kilometer verderop door regenwoud en was alles hartstikke groen. Aan de andere kant van het eiland stapten we op de boot, op richtig onze duikspots North Seymour en Mosquira. We hadden drie ervaren duikers op de boot, drie onervaren (waaronder wij) en een duikgids. We deden een oefenduik van vijf minuten waar Manuel en ik erachter kwamen dat het water erg zout was en we veel meer lood dan gebruikelijk nodig hadden om te kunnen afdalen. Verder was alles in orde en konden we beginnen aan de eerste duik.

We hadden door verhalen van anderen hoge verwachtingen, maar onder water zagen we behalve veel vis niet veel bijzonders. Er was een lichte stroming, maar gelukkig geen lastige omstandigheden. Wel was het water ontzettend koud en bleek de gids veel dieper te gaan (ruim 30 meter) dan wij mogen met onze padi open water. Hierdoor hadden we minder tijd onder water omdat we meer zuurstof verbruikten. Manuel was de eerste die het sein gaf dat hij naar boven moest. Waar we gewend waren om met de hele groep omhoog te gaan, was dat hier niet het geval. Ondanks dat wij onderwater geen buddies waren omdat we aan een ervaren persoon waren gekoppeld besloot ik mee te gaan. Zonder klokje is het moeilijk te timen hoe lang onze safety stop moest zijn. We namen veel tijd, maar daardoor raakte Manuel zonder zuurstof en moesten we onze keurig aangeleerde noodsituatie uitvoeren en zo hing Manuel de laatste meters aan mijn extra ademhaalapparaat.

Boven water kwamen we in ruige golven terecht en bleken er nog twee duikers naar boven te zijn gekomen. We moesten goed weg zwemmen van de kust om niet tegen de rotsen te botsen. Echter zagen we nergens een boot en duurde het nog ruim 10 minuten voordat die ons op kwam pikken. Al met al een niet erg geslaagde duik.

Na een lunch op de boot maakten we ons op voor de tweede duik. Het was onder water weer erg koud, maar gelukkig doken we op slechts 14 meter. En we hadden veel meer geluk want al snel zagen we een hamerhaai vlak boven ons langs zwemmen. Een schitterend gezicht, daarvoor wilden we zo graag duiken. Ook zagen we enorme scholen trompetvissen, tonijn en kleurijke vissen langs komen. We werden nog getrakteerd op een groepje Galapagos haaien en drie sierlijk langszwemmende spotted eagle roggen. Ook het stijgen ging prima en deze duik maakte gelijk alles goed.

De dag erna zetten we onze eerste stappen op de Merak, de boot waar we acht dagen op zouden verblijven. We kregen een klein kamertje toegewezen waar we een driehoektig tweepersoonsbed hadden en nog een halve m2 ruimte voor schoenen en een fles water. Het leek Manuels kamer in Amsterdam wel. We namen ook gelijk onze reistabletten, die goed bleken te helpen. We kregen uitleg over de regels op de Galapagos waar onder andere werd verteld dat de dieren bijna geen vijanden hebben en daardoor geen angst kennen. Zij gaan niet voor ons uit de weg, dus moeten we overal een afstand houden van 2 meter tenzij het dier zelf besluit dat het dichterbij wil komen.

Na een heerlijk lunch op de boot vertrokken we naar onze eerste aanleg plek en gingen we 'landing' maken. We gingen aan land op North Seymour (waar we de dag ervoor hadden gedoken). We liepen over de lavarotsen en al snel zagen we een grote kolonie fregatvogels zitten. De mannelijke vogels proberen de vrouwtjes te imponeren met hun grote rode ballon die bij hun keel zit. Ook zagen we een enorme kolonie blue footed boobies. Zoals de naam al prijs geeft, vogels met blauwe voeten. Hoe blauwer de voet, hoe meer doorvoed de vogel is en dus aantrekkelijker voor het andere geslacht. Onze gids vertelde enthousiast verhalen over de vogels en de paringsrituelen. Nadat we naar een andere plek waren gevaren was onze eerste nacht op de boot aangebroken. Even wennen dat alles wiebelt en je niks kunt zien. Om 5 uur 's ochtends vaarde de boot verder en bleek ons kamertje naast de motor te liggen. Ook even wennen.

We kwamen om 7 uur 's ochtends aan bij Santa Fe en na het ontbijt gingen we weer een landing maken. Op dit eiland was de begroeiing wat roder en zagen we enorm veel zeeleeuwen op het strand en vele land iguana's en marine iguana's. Deze laatste komen alleen voor op de Galapagos en kunnen zwemmen. Ook zagen we de Darwin vink voorbij komen. Dit meest oninteressante beestje op de Galapagos heeft Darwin, die in 1835 met de Beagle de Galapagos aan deed, het meest geholpen bij het opstellen van de evolutietheorie. Op alle 13 hoofdeilanden van de Galapagos is deze vink door verschillende omstandigheden en voedselmogelijkheden net anders geëvolueerd. Na de landing konden we gaan snorkelen. Onze gids ging ook mee snorkelen om ook onder water dingen aan te wijzen. Al snel zagen we onze eerste zeeschildpadden en dichterbij de kust kwamen nieuwsgierige zeeleeuwen ons vergezellen. Deze beesten zijn enorm speels en zwommen in grote snelheid langs en onder ons door waarbij ze steeds rondjes draaien en graag hard op je afzwemmen om de laatste centimeters snel om te draaien. Ook beten ze speels in de flippers, en aangezien ik geen flippers aan had in mijn benen, gelukkig erg zachtjes.

De volgende dag vaarden we door naar San Cristobal. Vlak voor de kust lag Kicker Rock waar we gingen snorkelen. Het is koudwater-seizoen en het was even doorzetten toen we om acht uur 's ochtends het water in plonsden. We snorkelden door een grot en langs enorme rotsen in het water. Direct kwamen we weer een nieuwsgierige zeeleeuw tegen en halverwege de grot kwamen er diverse Galapagos haaien onder ons door zwemmen. Na nog een rondje konden we ook nog roggen aan het lijstje toevoegen en zagen we nog meer haaien onder water. We vaarden daarna door waarbij we nog snel twee dolfijnen zagen, en kwamen aan bij Isla Lobos. Hier zagen we weer vele zeeleeuwen, struikelden we over de grote hoeveelheid marine iguana's en zagen we de nestjes met eieren van de blue footed boobies. Ook waren we getuigen van de blue footed disco. De mannetjes en vrouwtjes waren elkaar aan het verleiden waarbij de voetjes van de vloer gingen en de koppen vier de lucht in werden gestoken. Hierna doken we nog een keer het water in om te snorkelen.

In de namiddag vaarden we door naar Espanola en zagen we vanaf de boot, zoals elke avond, de zon in de zee zakken. Espanola wordt gekenmerkt door grote kliffen en heeft een grote verzameling van dieren. Vijf grote kolonies bevinden zich op het eiland. Marine Iguana's, blue footed boobies, zeeleeuwen, nasca boobies en de albatrossen. Daarnaast kwamen we, zoals op elk eiland, ook andere vogels tegen en vele lava lizards.Vooral de albatrossen gaven een mooie show weg. Er werd flink op los gedanst en de baby albatrossen zaten rustig in het gras. Uiteraard werd er deze dag ook weer gesnorkeld en naast vele gekleurde vissen zagen we pijlstaart- en spotted eagle roggen en een slapende white tipped reef shark.

In de avond kwam de boot aan in Puerto Ayora waar we nog even aan land mochten. Hier maakte we gretig gebruik van, want we wilden graag een drankje drinken op 31 juli, de dag dat we precies een jaar op reis waren.

Op dag vijf van de cruise deden we het Charles Darwin Station aan, waar de giant turtle wordt gefokt. Erg informatief, maar doe ons maar het wild. Hierna hadden we 'vrije tijd' op het eiland en besloten we naar Tortuga Bay te gaan. Een schitterend strand en in de baai schijn je vele dieren te kunnen zien. We hebben lang in het water gelegen maar het zicht was erg slecht en we zagen niks, dus genoten we naar van het uitzicht. In de middag gingen we het de hele groep het binnenland van Santa Cruz in om op zoek te gaan naar de wilde giant turtles. Dit bleek gelukkig erg gemakkelijk en we verbaasden ons over de grootte van de schildpadden. Hoe ouder ze worden, en ze kunnen wel 170/180 jaar oud worden, hoe groter de schelp. Na nog een kopje biologische Galapagos koffie en nadat we zelf ook in de schelp van een schilpad waren gekropen, gingen we weer terug naar de boot. Gelukkig maar, want we kregen een beetje last van zeebenen en verlangden terug naar het gewiebel op de boot.

We vaarden verder naar Rabida. We deden twee landings en konden weer met onze snorkel en flippers het water induiken. Tijdens het tweede deel van de cruise stonden de landschappen meer centraal en kregen we naast informatie over de dieren ook veel informatie over de projecten op de Galapagos, de vulkanen, het ontstaan en ontwikkelen van de eilanden. Zo was het eiland Rabida volledig rood door de hoeveelheid ijzer in de grond. We liepen dus over een volledig rood strand. De snorkelsessies waren echte feestjes onder water. Manuel die een stuk vooruit was gesnorkeld riep ineens 'turtle!', gevolgd door 'two, three, no, four, and a shark', waarna wij er snel op af zwommen en iemand anders opeens ook nog riep dat er een rog langs zwom. We zagen uiteindelijk wel tien zeeschildpadden. Ook snorkelden we nog bij Sombrero Chino, een eiland in de vorm van een chinees rijsthoedje, en tijdens het snorkelen zagen we onze eerste pinguïn!

De een na laatste dag maakten we in de ochtend een wandeling op pakhoi hoi lava. Anders dan ah-ah lava wat we normaal zagen (dat zijn naam dankt aan dat je ah ah zegt omdat het pijn doet als je er met blote voeten overheen loopt), is pakhoi hoi lava een stuk slierteriger en lijkt het soms wel olieachtig, zo erg glimt het. We hadden mooie uitzichten over vele vulkanen en als afsluiting doken we weer het water in om te snorkelen. Deze keer vooral veel kleurige vissen, maar geen grote dieren. In de middag bezochten we het meest gefotografeerde uitzichtspunt op de Galapagos, Bartolome. Slechts 100 meter boven zeeniveau, maar genoeg voor een schitterend panoramagezicht op de omliggende stranden, eilanden en bootjes. Na het schitterende uitzicht begaven we ons naar een rustig strand waar niet gezwommen mag worden en waar blijkbaar de white tipped sharks van het warmere ondiepere water genoten. Slechts op 1 of 2 meter van de waterlijn, net diep genoeg voor de haaien, zwommen ze steeds heen en weer. Veelal hoef je dus niet eens te snorkelen om ook de onderwater dieren te zien. In de dagen daarvoor hadden we ook regelmatig vanaf de boot haaien, schildpadden en roggen gezien. Toch doken we aan de andere kant van het eiland het water in en ook daar zagen we vrij ondiep de white tipped shark rondzwemmen. En op een onverwacht moment werden we onder water weer verrast door eeen pinguïn die vrolijk rondzwom en op slechts 10 centimeter van ons gezicht nieuwsgierig langs kwam. Wat een geweldige afsluiter van onze laatste, 10e snorkelsessie van die week.

Na een heerlijk laatste avondmaal, inclusief taart (bijzonder hoe ze dat allemaal op die kleine boot op tafel konden toveren) dronken we nog wat lokale mee gebrachte drank en de volgende ochtend deden we onze allerlaatste landing. We zagen voor de laatste keer de blue footed boobies, pelikanen, de mooie felgekleurde krabben, sporen van zeeschildpadden die op land waren gegaan en we konden nog een extra dier toevoegen aan de lange lijst dieren, namelijk de flamingo. Voor de laatste keer stapten we vanaf de zeilboot op de zodiac om ons aan land te brengen om naar het vliegveld te gaan. Daar werden we nog omgeroepen omdat er 'verdachte artikelen' in onze tassen waren aangetroffen en ze bang waren dat we wat van de Galapagos meenamen. Dit bleek gelukkig een misverstand en met een gezond kleurtje op ons lichaam stapten we in het vliegtuig terug naar Guayaquil.

Onze zorggeloze vakantie zat erop, waarbij we geen dag hebben nagedacht over waar we moesten slapen, waar het goedkoopste eettentje zat of hoe we van a naar b konden komen, het was een heerlijke afwisseling. 

http://www.flickr.com/photos/101171706@N07/sets/

English Highlights 

After our adventures in Peru we felt that it was again time for a break. We had seen enough mountains, spent enough time on high altitude and were cranky of bargaining. And what better place to relax in South America than the Galápagos Islands.

We arrived (again at 05am) in Guayaquil, Ecuador. Our mission, find a cheap last minute to the Galápagos Islands. Normally fully booked in high season, we found a relatively 'cheap' spot on a sailboat with only 6 other people. Downside; we would leave in 10 days from Quito.

When that day came we flew over 1000km back into the Pacific again. We decided to arrive two days before our cruise would start so we could do some diving from Puerto Ayora. Diving conditions were different and difficult. Cold water, rough sea and one guide on six divers. We dived deeper than we ever did (over 30 meters) and a minute before surfacing I ran out of oxygen so I had to use some of Ilona's. Our second dive was in calmer waters. We saw some Galapagos sharks, eagle spotted rays, huge schools of fish and our favorite, the hammerhead shark. A great start of our holiday.
 
We boarded the 'Merak' the following day. The cruise would follow a southern itinerary and visit; North Seymore, Isla Plaza, Santa Fe, San Christobal and Espanol. All islands are full with (endemic) animals which by evolution are a bit different than their counterparts on mainland South America, other Galápagos Islands or just unique in their being. Some of the animals we saw were; the blue footed boobie, pelicans, nasca boobie, crabs, albatrosses, land- and marine iguanas, frigate birds, snakes, flamingos, lava lizards and giant land tortoises.

After five days eating, sleeping and living on the boat some people left and we were joined by two other couples. The first part mainly focused on the animals, the second part was more about the landscapes. On Rabida island, Sombrero Chino, Santiago and Bartholeo we walked along and old vulcano cone, walked on young lava (only 100 years old) and were able to visit more red and white beaches. But central through the whole cruise was the possibility to snorkel. Although cold ocean flows hit the Galapagos in July we spent every day in the water searching for wildlife. We found; blacktip reefsharks, white tip reefsharks, Galapagos sharks, stingrays, eagle spotted rays, large schools of fish, sea turtles, sealions and even some pinguins. 

For eight days we didn't have to think where we would sleep, where to eat as cheap as possible and how to get somewhere. But now time has come again to continue our trip north. 

or photos of our time in Ecuador, the Galapagos and previous destinations please click on the following link http://www.flickr.com/photos/101171706@N07/sets