Geschiedenisles in Cambodja

Op 17 november, Manuel zijn verjaardag, kwamen we met een 18 uur durende busreis Cambodja binnen. De conditie van de wegen was niet opperbest waardoor we er erg lang over deden. De conditie van bus was niet beter, want de regen die viel kwam al druppend door het dak sijpelen. Top verjaardag dus.

We waren aangekomen in Siep Raep, de plaats om te verblijven om de Angkor Wat tempels te bezoeken. Een erg toeristisch stadje dus, dat goed te merken was. Veel barretjes, westerse restaurantjes en hostels met zwembad. Niet helemaal waar wij voor kwamen, maar wel een gezellig stadje om een drankje te doen.Op veel plekken in Cambodja leven mensen op het water. Dit resulteert in gehele dorpen die op het water drijven. In de buurt van Siem Reap ligt zo\'n floating village waar 4000 mensen wonen. Met een boottourtje vaarden we tussen de deze drijvende huisjes, drijvende winkeltjes, drijvende school en zelfs een drijvende tempel door. Je kreeg een goed idee van het dagelijkse leven, dat of bestaat uit het vangen van vis of het luieren in een hangmat die precies diagonaal door het huisje past.

Hoe bijzonder het drijvende dorp ook was, het hoogtepunt van Siem Reap was het bezoeken van het Angkor complex. Op 400m2 liggen ruïnes van oude tempels van de oude Khmer hoofdstad verspreidt dat tussen de 9e en de 11e eeuw het grootste en meest welvarende rijk was vanAzië. Op het hoogtepunt woonden er in Angkor meer dan 1 miljoen mensen. Ter vergelijking, Londen had destijds slechts 35.000 inwoners. Nadat het rijk, waarvan zelfs tempels in zuid Laos gevonden zijn, meerdere malen door de Thai (destijds Siam) en de Vietnamezen was aangevallen, viel het tenslotte uiteen en vluchtten de Khmers richting het hedendaagse Phnom Penh. De tempels raakten in de vergetelheid en zijn meer dan 350 jaar lang overwoekerd door de jungle. Pas in 1860, toen de Fransman Henri Mouhot een handelroute over de Mekong richting zuid China en Tibet probeerde te vinden ontdekte hij een van \'s werelds grootste tempelcomplexen half uiteengevallen en overwoekerd door bomen. Deze tempels, zo goed en zo kwaad hersteld en ontdaan van de overwoekerende jungle, gingen wij bezoeken. Nadat we de ene avond de sunset bij Angkor Wat bekeken hadden, gingen we de volgende ochtend vroeg (4 uur!) ons bed uit om een tuktuk te regelen die ons door het tempelcomplex rond zou rijden, beginnend met de sunrise.

Het kan ons niet altijd mee zitten, want helaas hadden we door de bewolking geen spectaculaire zonsopkomst. Maar het plaatje van Angkor Wat, de bekenste tempel, blijft schitterend. We liepen nog verder door de tempel, waarbij het bijzonder is dat de stenen wanddecoratie tegen de klok ingaat (alle andere tempels zijn met de klok mee gedecoreerd). Maar er is meer dan de bekendste tempel, en gedurende de 9 uur daarna bezochten we veel andere tempels ruïnes die verschillende hindu en boeddhistische betekenissen hebben. Zo is er een tempel waar de boomwortels door de tempels heengroeien (zoals de tempel oorspronkelijk gevonden is) en zijn er tempels waar (naar ze denken) het hoofd van de toemalige koning keer op keer in steen is uitgehakt. Erg bijzonder!

De volgende stop tijdens ons bliksembezoek aan Cambodja was Phnom Penh. De stad heeft zelf niet veel meer te bieden dan enkele Franse koloniale gebouwen, standbeelden en een mooi paleis wat je met een halve dag door de stad struinen allemaal kunt zien. Phnom Penh is wel het decor van de herinneringen aan het Rode Khmer regime van Pol Pot, door de killingfields en het S21 museum.Pol Pot kwam in april 1975 in Cambodja aan de macht nadat hij en zijn CPK (Communist Party Kampuchea) een coup pleegden op het Lon Nol regime (dat 5 jaar daarvoor koning Sihanouk had afgezet). Geheel in lijn met de rest van Zuid Oost Azië en de overwinning van de communistische Noord Vietnamezen op de Amerikanen (maar daarover meer in onze volgende blog) wilde Pol Pot Cambodja omtoveren tot een communistische heilstaat. Anders dan in grote voorbeelden Rusland en China was Pol Pot strenger in de leer. Hij verbood geld en eigendom. Geld leidt immers tot bezit wat weer leidt tot ongelijkheid tussen mensen. Pol Pot streefde een totalitaire agrarische samenleving na waarin iedereen op het land werkte. Nadat zijn leger Phnom Penh in april binnen viel, evacueerde hij de stad en gebood hij de mensen terug te gaan naar hun geboortedorpen. Daar werden mensen in communes geplaatst waarin ze meer dan 12 uur per dag op het land moesten werken en moesten eten in gemeenschappelijke eetruimtes. Het sociale leven werd op deze manier vakkundig onderdrukt.

Tegenstanders van het regime werden opgepakt, vastgezet en na verschrikkelijke martelingen, waardoor ze gedwongen werden bekentenissen af te leggen, vermoord. Leiders binnen de CPK werden langzamerhand paranoïde en daardoor was een enkel gerucht al voldoende om je te laten oppakken. Als je geen toegevoegde waarde was voor het land kon je zomaar geëxecuteerd worden. \'No gain no loss\'. In vier jaar tijd zijn er zo bijna 2 miljoen Cambodjanen vermoord en gedumpt in één van de 300 massagraven die door heel Cambodja ontdekt zijn.In Phnom Penh kun je een bezoek brengen aan het Soul Sleng (S21) museum, dat een voormalig schoolgebouw is dat in de tijd van Pol Pot is omgetoverd tot gevangenis en martelcentrum. Er hangen schilderijen van de martelingen die daar gaande waren en vooral veel verhalen van slechts enkele overlevenden en informatie over de leiders van het regime die verantwoordelijk zijn voor de vele doden. Nadat we dit musem bezocht hadden, gingen we naar de killingfields. Door middel van een audiotour werden we over het terrein geleidt en kregen we achtergrond informatie over de grueldaden. Een voorbeeld van een luguber detail is dat kogels op een gegeven moment te kostbaar waren en de mensen werden gedood door hun schedels in te slaan met een bijl. De baby\'s werden vermoord door ze bij de beentjes vast te houden en met het hoofd en lichaam tegen een boom aan te slaan. Verschrikkekijke details. Af en toe, vooral tijdens de regentijd, komen er nog (delen van) beenderen uit de grond of zijn er kledingstukken die door het zand heen steken.

Na dit inkijkje in deze verschrikkelijke geschiedenis was het tijd voor wat luchtigers. We sloten Cambodja af aan het strand. We trokken naar Sihanoukville, de enige badplaats van Cambodja. We zochten het strand dat het verste af lag van het plaatsje, aangezien dat weinig gezelligheid bood. Het strand waar wij terecht kwamen was een stuk rustiger en had mooie uitzichten. Na chillen op het strand, het eten van de lekkerste verse vis, een boottourtje en wat gesnorkel was het tijd om naar Vietnam te reizen.Met een sleeperbus, waar we in plaats van normale ligstoel-plekken, achterin de bus werden \'gedumpt\' op een hele krappe verhoging. Zo verlieten we Cambodja, wederom onder de drup, nu van de lekkende aircoinstallatie waar we onder sliepen. Op naar Vietnam.

Voor foto\'s van onze tijd in Cambodja klik op de volgende link

http://www.flickr.com/photos/101171706@N07/sets

English highlights

On November 17th, Manuel his birthday we travelled 18 hours on a bumby road from the 4000 islands in Laos to Siem Reap in Cambodia. Cambodia proved to be a country of extremes. Both in economical progress and political changes.

Although every country has a history and has overcome or faces struggles, Cambodian history is interesting in many ways. In Siem Reap we visited the Angkor temples. The temples are situated on 400 square kilometer of land formerly the capital of the Khmr empire between the 9th and the 11th century. In its primetime it was home to over one million people. But after multiple attacks of the Siam (nowadays the Thai) and the Vietnamese, the empire was defeated and the people fled inland leaving their city behind. For over 350 years no real attention was given to the temples and the jungle gradually took over. Only until 1860 when a French explorer Henri Mouhot rediscovered the place and brought it back to Western attention. Now, many temples are restored, but some are left in the state which Henri found them in 1860. We stayed over 9 hours. Like many others, a tuktuk driver drove us to the many temples and ruines which can be quite far from each other depending on the ones you want to visit.

Continuing heading south we visited the capital of Cambodia, Phnom Penh. We always like wandering around in a city. Phnom Penh is a mixture of old French colonial buildings and buddhist temples, wats and a royal palace. But not for its architecture or atmosphere, Phnom Penh is more known as the set where the Pol Pot regime in april 1975 took over and started the largest genocide ever seen in South East Asia.

We visited the Soul Sleng (S21) museum, a former school in down town Phnom Penh, transformed into a prison where threats to the communist system where tortured. Only seven of the 17.000 prisoners survived. The museum tells their stories and the horrorific things that happened during this dark period in Cambodia. But the prisoners where not to be executed in the city.

Next we visited a site known as \'the killingfields\' where trucks from several prisons arrived and prisoners were killed with axes and poison and dumped in mass graves. Bullets became too expensive for the regime. Overall, between 1975 and 1979 almost 2 million Cambodians were killed. A more than good audio tour in any language available guided us through the field where sometimes still after heavy rainfall teeth, bones and clothing appear from the ground.

From Phnom Penh we took a bus to Sihanoukville where we spent some days on one of the remote beaches to recover from the intense pieces of history in Cambodia. Again relaxed and fit we moved by bus to Ho Chi Minh city where another interesting piece of history awaits us.

For photo\'s of our time in Cambodia please click the following link http://www.flickr.com/photos/101171706@N07/sets