Veelzijdig Vietnam

In het zuiden kwamen we Vietnam binnen, waar de voormalige hoofdstad Ho Chi Minh ligt. Dat deze stad (het voormalige Saigon) veel Westerse invloeden had was ons voor aankomst al wel bekend, maar dat we al rondstruinend door de stad in een mini Amsterdam terecht kwamen, daar stonden we beiden toch wel even van te kijken! Het Nederlandse consulaat had om de 40 jarige handelsrelaties tussen Nederland en Vietnam te vieren een heus Holland Village uit de grond gestampt. Amsterdamse huisjes, met Nederlandse vlaggen verkochten stroopwafels, kroketten, frikandellen en haring. Inmiddels 4 maanden onderweg waren wij blij verrast en ontvingen wij deze afwisseling van rijst en lokale gerechten met open armen.

Naast deze tijdelijke Hollandse 'gebouwen' bestaat Ho Chi Minh stad uit een mix van oude Franse koloniale gebouwen en invloeden uit de binnenlanden van Vietnam. Het leven gebeurt op straat, met veel eetgelegenheidjes op de stoep en zelfs supermarkten met plastic kuipstoeltjes voor deur. Samen met Joeky en José, een Nederlands stel dat we keer op keer tegen het lijf zijn gelopen, hebben we een avond op de straat doorgebracht en sloten we af bij een heuse rooftopbar (met biertjes voor 30 cent). Gezamenlijk bezochten we ook de beroemde Cu Chi tunnels. Een gangensgelsel uit de Vietnam oorlog dat de Amerikanen bijna een decennium lang frustreerde. In combinatie met het War Redemnent museum, dat erg visueel is ingesteld, geeft dit een schokkend inkijkje in de verschrikkingen die tijdens de Vietnam oorlog hebben plaats gevonden.

In Saigon scheidden onze wegen weer, niet wetende dat we elkaar nog vaker zouden zien. Wij vertrokken naar Mui Ne, een plaatsje aan kust beroemd onder Westerse reizigers voor 2 dingen, enorme resorts gevuld met Russen en WIND! Mui Ne bestaat uit één lange boulevard met aan het strand resorts en aan de andere kant van de weg goedkopere accommodaties. Menu's waren in het Russisch en na betalen hoorden we steevast 'spazibaa' (bedankt in het Russisch). Even waanden we ons weer aan het begin van onze reis. Bij aankomst in Mui Ne was het sinds tijden ook nog eens druilerig weer wat ons deed afvragen waar we beland waren. Maar de volgende dag brak de zon door en stak de wind op! Mui Ne claimt de beste kiteplek van Zuid Oost Azië te zijn (de eerste plek die wij pas tegen zijn gekomen) en er zijn veel locaties die kites verhuren. Uiteraard heeft Manuel hier gebruik van gemaakt en in twee dagen 4 keer een lange tijd op het water gestaan, eindelijk weer.

Omdat twee hele dagen aan het strand, vooral als je niet op het water staat, best lang is zijn we de tweede ochtend vroeg ons bed uitgegaan om de zonsopgang bij de beroemde zandduinen te bekijken. Met een scootertje togen we richting de duinen, echter hadden we wat moeite om ze te vinden. Dit hield in dat we er al lang langs waren gereden, maar er iets meer van hadden verwacht. Uiteindelijk keerden we om en haalden we nog maar net de zonsopkomst. Op de terugweg kwamen we langs de vissershaven van Mui Ne waar alle vrouwen druk bezig waren om de visvangst, in de nacht gevangen door de mannen, te sorteren. De vislucht kwam ons van verre al tegemoet en samen met de kleurige bootjes in het ochtendlicht, vonden we dit nog mooier dan de duinen.

Vanaf Mui Ne vertrokken we naar Nha Trang, een ander toeristisch kustplaatje met wederom kilometers strand direct liggend aan een redelijk grote stad. We hadden even voldoende strand gezien, dus na 1 dag rondlopen door de stad en langs het strand regelden we gelijk een trip voor de volgende dagen. We wilden de binnenlanden van Vietnam, de central highlands, bezoeken. Er gaat geen bustour door deze gebieden maar daar hebben de Vietnamezen wat op gevonden. Al sinds tientallen jaren zijn er easyriders actief in deze gebieden. Dit zijn locale Vietnameze gidsen die toeristen mee achterop de moter nemen. Na wat praatjes met verschillende gidsen kozen wij voor Mr. Bang. Deze over-enthousiaste 52 jarige local wilde ons dolgraag zijn land laten zien.

Zo zaten we de volgende ochtend op de motor. De backpacks waren vakkundig achterop geknoopt en wij hadden elk bij een easyrider achterop plaatsgenomen. We waren begonnen aan een 5-daagse tour, startend langs de winderige kustlijn met veel stops bij vissershaventjes. Al snel daarna reden we de binnenlanden in, en werden de ritjes op de motor afgewisseld met koffiestops (met heerlijke Vietnameze koffie) en stops bij allerlei soorten plantages zoals koffie, cacao, peper, cashewnuts, ananas, rubber etc etc.

We reden veel door de bergen en naast de schitterende natuur wees Mr. Bang ons ook op de kale plekken op de bergen die zichtbaar waren. Daar hebben tijdens de oorlog gevechten en bombardementen plaats gevonden en is de grond nog steeds niet voldoende vruchtbaar. Terwijl de zon langzaam onderging kwamen we in het oranje avondlicht aan bij het meer waar we de eerste nacht gingen overnachten. We sliepen in een dorpje liggend aan dit meer, waar een etnische minderheidsgroep van Vietnam leeft. In Vietnam behoort 20% van de bevolking tot een etnische minderheid. Deze mensen leven in kleine dorpjes bij elkaar en moeten voornamelijk rond komen van het leven op het platteland. Om wat meer bestedingsruimte te creëren richten ze zich steeds meer op het tourisme. We sliepen samen met onze 2 gidsen in een long house bij een M'nong gezin. Voordat we gingen eten werden we uitgenodigd om een drankje te drinken. Dit betekende dat we de anderhalf uur daarna met het hele gezin aan de rijstwijn zaten. Keer op keer nam iemand het woord om te proosten, waarna we een shotglaasje rijstwijn in een keer achterover moesten slaan waarbij je "niej leag" riep, wat erg verwarrend was want het klonk precies als het Nederlandse niet leeg.

De volgende ochtend stapten we weer vroeg op de motor. Wij blij dat we niet zelf hoefden te rijden, want ook tijdens het eten en het borrelen hebben we nog flink wat moeten proosten. Ook deze dag had, evenals de dagen erna, weer eenzelfde soort indeling. Bezoeken van de locals op de plantages om te zien hoe vanalles wordt verbouwd, kleine fabriekjes bezoeken waar ze bijvoorbeeld bakstenen maken en memorials ter gedachtenis aan de oorlog waar onze gids verhalen bij vertelde. Tijdens te rijden genoten we van de natuur en zwaaiden we ons helemaal suf naar alle kinderen onderweg. We bezochten zelfs nog een weeshuisje waar de kinderen helemaal blij worden van westerse bezoekers. Wij mochten ze namelijk verblijden met wat snoepjes, een heuse luxe voor deze kids. Tot slot genoten we tijdens de stops van het lekkere lokale eten wat onze gids voor ons uitzocht. Onder het motto van 'wij eten hetzelfde als wat de gids besteld' kregen we in de ochtend noodelsoep, en in de middag en avond de meeste lekkere rijstgerechten en af en toe visten we een kippenkop uit de soep.

Zo kwamen we na 5 dagen genieten van de central highlands aan in Hoi An, wat weer aan de kust lag. Hoi An is een plaatsje dat goed bewaard is gebleven ondanks de oorlog en daarom zijn alle gele Frans koloniale huisjes in combinatie met Chinese en Japanse invloeden in het oude centrum. Dit oude centrum is verder opgesierd met allemaal gekleurde lampionnetjes, waardoor het heel knus aandoet en het een World Heritage Unesco status geeft gekregen. Daarnaast bevinden zich in dit stadje zo'n 500 kleermakers waar je pakken en jurkjes op maat kan laten maken. In de eerste maanden hebben we ons in alle leuke winkels en op marktjes weten te beheersen, maar wetende dat de ouders van Ilona bijna op bezoek komen en wel wat mee naar Nederland kunnen nemen, wilden wij ook graag wat op maat laten maken. Maar met 500 zaakjes wisten we niet waar we moesten beginnen. Gelukkig liepen we op dat moment Tom, Rein en Jasmien tegen het lijf, 3 Belgen die we al een aantal keer eerder waren tegen gekomen. Zij hadden al een favoriet zaakje gevonden waar ze het nodige hadden besteld en zo kwamen wij daar ook terecht. Van top tot teen werden we opgemeten, we hebben alle mogelijke stofjes in handen gehad, we hebben foto's laten zien van wat we wilden ('wel zo'n hals, maar hier moeten dan knoopjes komen'), en zo stelden we onze eigen pakken en jurkjes samen. Na nog een paar keer doorpassen ('dit toch iets strakker en kan hier nog een centimeter bij'), hadden we uiteindelijk allebei een maatpak, Manuel nog 3 hemden en ik nog 5 jurkjes. We hebben ons goed laten gaan!

Tussen al het passen door hebben we 4 dagen heerlijk gerelaxt in dit stadje. Met de fiets door de omgeving touren, langs rijstvelden, door waterpalm gebieden en langs de zee. Wat rondlopen door het mooie stadje en drankjes doen met de Belgen, wij waren helemaal fan van Hoi An. Vanaf Hoi An reden we naar Danang vanaf waar we de trein pakten naar Hue. Deze treinreis van slechts 3 uur ging voor het grootste deel langs de kust, waardoor we lekker met ons hoofd uit het raampje hebben gehangen en van de schitterende kustlijn hebben genoten.

Aangekomen in Hue hebben we een dag met de fiets rondgetourd. Hue is de oude hoofdstad van Vietnam en heeft veel mooie architecteur en een verboden stad om in rond te dwalen. Inmiddels was het 11 december en kwamen we met de nachtbus aan in Hanoi, waar we Joeky en José weer zouden ontmoeten. En ook al was het iets later dan in Nederland, wij gingen sinterklaas vieren. We spraken af bij een marktje en in een uur tijd moesten we voor de 3 anderen cadeautjes scoren. Vervolgens hadden we nog een kleine 1.5 uur om daar gedichten bij te schrijven. Niet gedacht dat we nog stress zouden krijgen op reis! Maar wat was het geslaagd; voor een habbekrats haddden we de leukste cadeautjes voor elkaar uitgezocht en tijdens de gedichten bleek dat we elkaar inmiddels goed hadden leren kennen.

Met bijna het einde van Vietnam inzicht gingen we vanuit Hanoi nog met een tourtje naar Halong Bay. In Halong Bay bevinden zich karstbergen die allemaal kleine eilandjes vormen. Een schitterend gezicht en daarom zelfs genomineeerd voor 1 van de 7 wereldwonderen. Omdat het in het noorden van Vietnam winter is, moesten we deze eilandjes bewonderen met een grijze lucht en enkel 15 graden. Desondanks was het nog steeds erg indrukwekkend maar moeten we toegeven dat kayakken best koud is. Na een nacht op de boot en een nacht op een eilandje, het ontmoeten van leuke andere reizigers en het zien van de schitterende omgeving gingen we weer terug naar Hanoi. Daar besteedden we nog 1 dagje, lopend door de authentieke straatjes in the old quarter, bezochten we verschillende musea, o.a. over Ho Chi Minh, nam Manuel nog een kijkje bij zijn mausoleum, bezochten we een waterpuppet show en proefden we voor de laatste keer de lekkere Vietnamese loempia's.

Voor foto's van Vietnam: http://www.flickr.com/photos/101171706@N07/sets

English Highlights

After a short but interesting stay in Cambodja we travelled to Ho Chi Minh city, the former Saigon. As by surprise we walked straight into a Dutch village! To celibrate 40 years of trade between Vietnam and Holland the Dutch consulate organized a bazar with traditional Dutch food. A nice change after four months eating rice.

Besides the temporary Dutch 'buildings' we enjoyed seeing colonial French buildings and really liked Saigons atmosphere together with some friends we met on the road. Next stop from Saigon was Mui Ne, a 15 kilometer long strip at the beach with many resorts filled with Russians. Not really a backpackers dream... But from November until April there is a steady wind hitting Mui Ne's beaches, a great place to do some kitesurfing! Although Manuel could stay there for ever (but only for the wind), we headed north towards Hoi An.

We really wanted to see more of Vietnam than coasts and cities so we organized a tour with the easyriders. The easyriders are local Vietnamese who drove us around the Central Highlands to show local Vietnamese culture. Each day we drove somewhat kilometers, visited coffee-, pineapple-, tea-, pepper-, rubber-, and cacao plantations and enjoyed local life with many coffees and local dishes. Our easyrider Mr. Bang treated us well. We finished our 5 day journey in Hoi An.

Hoi An is a beautiful small villages with a mix of French colonialism and Chinese and Japanese culture. We intended to stay only 2 nights, but when we decided to make custom made suits and dresses, it happened that we stayed longer. And it was a good thing because we loved the place. Packed with additional kilo's of our excessive shopping in Hoi An we took the train from Danang to Hue. This train makes a scenic route between the coast and the mountians. Despite that it only takes three hours, the scenery made it worthwhile. We only stayed one day in Hue and visited the forbidden city of the Nguyen dynasty. The city consists of ruins and restorated architecture which were very pretty.

Our final stop before ending in Hanoi was at Halong Bay. Halong bay is a coastal area with many small and larger peak mountains standing in the ocean. The bay consists of over 2000 islands which give an amazing display over the ocean. We organized a three day cruise (like literally everyone). But unfortunately winter also strikes in North Vietnam and the weather turned out to be foggy and wet. May that as it is we really enjoyed the trip in this special place. After three weeks in Vietnam we finally arrived in Hanoi. Hanoi is the second largest city after Saigon and a place crowded with scooters. It is a nice city with a mix of Asian and Western influences. We wandered around in the little streets that make the historical old quater, visited musea, including Ho Chi Minhs Mausoleum, saw the traditional touristic waterpuppet show and experienced life on the streets.

For photo's of our trip click on the following link: http://www.flickr.com/photos/101171706@N07/sets