Bourgondisch Buenos Aires en Magnifiek Montevideo

Argentinië; het land van de tango, de steaks en de tongstrelende wijn. Maar voordat we ons onderdompelden in al dit goede dat vooral Buenos Aires te bieden heeft, gingen we langs de Iguazu watervallen.

Deze watervallen liggen op de grens van Brazilië en Argentinië en ze zijn te bezoeken vanuit beide landen. Wij kozen ervoor om ze 1 dag te bezoeken, vanaf de Argentijnse kant. De Iguazu watervallen zijn 1.5 kilometer breed en er komt meer dan een miljoen liter water per seconde naar beneden storten. Dit ziet er erg indrukwekkend uit, vooral omdat je ze op veel manieren kunt bekijken. Een wandelroute met uitzicht op de bovenkant, een wandelroute langs de onderkant en als je wat langer wandelt (omdat we niet in de rij wilden staan voor een toeristisch treintje), kun je van bovenop de waterval naar beneden kijken. Een schitterend gezicht en je kunt op sommige plekken zo dichtbij komen dat je helemaal nat wordt van de waterdamp die door de wind van de watervallen af komt. Ook trekt deze grote waterpartij veel dieren aan en zien we overal vlinders om ons heen, zien we neusbeertjes, bijzondere vogels en schildpadden.

Na een indrukwekkende dag nemen we aan het eind van de middag de bus naar Buenos Aires. Gelukkig konden we goed slapen na alle indrukken, wat er stond een busreis van 20 uur op het programma. De volgende middag lopen we alweer in Buenos Aires en zijn we ingeckeckt in een gezellig hostel in de wijk San Telmo. We verkenden de wijk en komen al snel langs een pleintje waar vol passie de tango werd gedanst. We struinden verder en kwamen al snel tot de conclusie dat het een gezellige, bourgondische stad is. Huizen en gebouwen die doen denken aan de Parijse bouwstijl, smalle straatjes met kinderkopjes, veel kunstwinkeltjes en overal barretjes en restaurantjes.

Voordat we de rest van de stad zouden verkennen hadden we eerst geld nodig. In Argentinië is dit een verhaal apart. Door de hyperinflatie van de afgelopen jaren is de Argentijnse peso in rap tempo minder waard geworden. Dit is vooral heel vervelend voor de Argentijn die zijn geld ziet verdampen, maar ook voor een toerist betekent dit een hele ongunstige koers ten opzichte van de euro. Maar er is een oplossing. Op de 'zwarte markt' kun je je geld omwisselen voor Argentijnse peso's, waardoor we ten opzichte van pinnen zo'n 30% meer peso's krijgen. We hadden daarom in Los Angeles al een flinke hoeveelheid dollars (die zijn geliefd) gepind. Op het internet of in de krant konden we de koers van de dag checken, de blue dollar koers, en vervolgens gingen we met ons geld naar de avenida Florida, een belangrijke winkelstraat, waar je je geld kunt wisselen. Er staan allerlei mensen (man, vrouw, oud, jong) de hele dag 'Cambio' te roepen. Vervolgens moesten we onderhandelen (met de politie dit in de gaten heeft, maar het tolereert). Toen we een goede koers te pakken hadden, werden we door de betreffende man een winkelcentrum ingeleid. Vervolgens gingen we een schoenenwinkel in. Of toch niet. Het leek, voor de voorbijganger, een schoenenwinkel, maar achter de schoenendozen zat een schot met daarachter een wisselkantoortje met een dikke Argentijn achteroverleunend in zijn stoel. De koers werd normaals genoemd en wij toonden onze dollars en de dikke Argentijn de peso's. We checkten de biljetten en liepen de deur weer uit. 30 % rijker dan na een pintransactie. Nadat we dit een aantal keren hebben herhaald en zo alle dollars te hebben omgezet in peso's, konden we van de stad gaan genieten.

We probeerden ons in de dagen dat we er waren aan te passen aan het ritme van de portenos, zoals de inwoners van de stad worden genoemd. Dit betekent dat we niet om 8 uur 's ochtends al door de stad lopen, omdat de stad dan nog niet echt is ontwaakt. Pas vanaf een uur of 10 begint het langzaam te leven. Tussen 3 en 5 wordt er vervolgens pas geluncht, om rond 10 uur 's avonds, als het niet later is, pas te dineren. Een moeilijk ritme, waarbij het diner er vaak bij in schiet omdat we simpelweg nog vol zitten van de uitgebreide lunch. We proberen uiteraard de steaks uit waar Argentinië bekend om staat. Dit kan als steak sandwich voor 2 euro in een niet touristisch gebied, of als uitgebereide lunch inclusief bijgerechten en een fles wijn voor gezamenlijk 12 euro. We nemen het ervan.

Maar Buenos Aires heeft meer te bieden en in zo'n 4 dagen proberen we de meeste wijken van de stad te zien. Van een modern havengebied, tot kleurrijke (en super touristische) straatjes in La Boca, langs de vintages martkjes in San Telmo tot de hippere wijken in Recoleta en Palermo. Vooral soho in Palermo is vol grappige winkeltjes en leuke barretjes, waar we het echte BA gevoel krijgen. Het echte BA gevoel kregen we ook op zondagavond toen de twee belangrijkste voetbalclubs uit de stad tegen elkaar speelden. De derby van het jaar en helaas voor Manuel dus geen kaartje meer te verkrijgen. Maar de wedstrijd in een kroegje kijken in de wijk waar een van de clubs vandaan komt geeft ook sfeer. We waren ver genoeg van het stadion om veilig de wedstrijd te kijken, maar dicht genoeg bij om ze te horen juichen. En dat deden ze uit volle borst toen de Boca juniors scoorden, maar helaas hadden ze meer tegengoals van River en verloren ze de wedstrijd.

Uiteraard vinkten we ook de must-see's af zoals het graf van Evita. We lezen ons eerst nog eens in over haar bijdrage aan het land en wat ze heeft betekend voor vooral de lagere klasse. Heel bijzonder, maar een graf bezoeken is toch minder ons ding. Vol touristen gingen we tussen de tombes en mausoleums opzoek naar het graf van Evita. Het bleek niet heel lastig, gewoon de rest volgen en het was te herkennen aan de vele bloemen. Voor de rest was het een vrij sober graf en als je, eens anders dan de vele Chinezen die puur voor de foto komen, achter je keek, zag je door het glas 2 kleine grafkistjes van kinderen liggen. Daar kijkt niemand naar om, net zoals de rest van de graven. Een beetje luguber. De musea in de stad zijn ook een must see, die je veelal gratis kunt bezoeken. We waren verbaasd toen we gratis het kunst historisch museum inliepen en zoveel bekende namen tegenkwamen zoals Monet, Manet, Rembrandt en Van Gogh. Maar ze hadden ook veel andere kunstwerken uit de Hollandse school, we waanden ons even in het Rijks. In Nederland zou er een flink prijskaartje aan hebben gezeten.

Na een paar heerlijke dagen in de stad, namen we de boot vanuit BA voor een paar dagen Uruguay. Maar niet alleen. Een vriend (Jan uit Berlijn) die we hebben leren kennen in onze Zuid Afrika tijd studeert voor een paar maanden in BA samen met zijn vriendin (Pia). Toen we dit ontdekten hadden we al snel afgesproken om samen te eten en zo ontstond ook het idee om samen een tripje naar Uruguay te maken, wat we sowieso al graag wilden doen. We kwamen met de boot aan in Colonia. Een koloniale Portugese (en tijdelijk Spaanse) nederzetting waar het oude centrum nog in goede staat is (en tevens Unesco erfgoed). Veel kleurrijke huizen, gezellige terrasjes, een leuk vuurtorentje en omringd door water. We sliepen gezamenlijk op een dorm en besteedden de eerste twee dagen in het dorpje. Het is niet groot, dus we konden rustig aan doen. Wat rondlopen, veel foto's maken, een kopje koffie drinken en veel kletsen. Gezellig.

Vervolgens namen we de bus naar de hoofdstad van Uruguay, Montevideo. Deze stad was een hele aangename verrassing. We hadden hier niet speciaal veel over gelezen of andere reizigers over gehoord, maar wat een leuke stad! Ook deze stad is opgedeeld in een oud en nieuw centrum en heeft veel parken en zelfs strand. Met mooie gebouwen, wederom in een Parijs-achtige bouwstijl, vele mooie pleinen en leuke marktjes hadden we bijna tijd te kort om alles te zien. Tussen het rondstruinen door lunchten we in een oude sfeervolle markthal, waar het vol zit met barbecue-restaurantjes. De hitte sloeg van de vele vuurtjes af, maar het vlees was super mals. Gelukkig deelden we de maaltijden, want de porties waren super groot.

In de middag werden we allemaal nog gefotografeerd voor een Urguguays tijdschrift (zo worden we nog eens beroemd) en 's avonds namen we voor de laatste keer samen een drankje op het dakterras van het hostel. Jan en Pia plakten er nog een paar dagen vast, wij namen de boot terug naar Buenos Aires. We moesten namelijk ons vliegtuig halen, dat ons van het warme Buenos Aires naar het koude Ushuaia moest brengen. De bourgondische dagen in Noord Argentinië en Urguguay leveren we in voor actieve wandeldagen in Patagonië.

http://www.flickr.com/photos/101171706@N07/sets/

English highlights

On the border between Brasil and Argentina is one of the largest waterfall in the world. The Iguazu falls are 1.5 kilometers wide and handle over 1 million liter a second. You can visit the falls on both sides, but we decided to only do thevArgentinian one. This is clearly the best side to visit the falls. With panoramic view of the falls, flonders above and even under the falls are you able to get so close that you become wet and so far away that you get the impressive fastness of the Iguazu falls. A beautiful peace of nature.

Because Iguazu does not have much else to offer than the falls we decided to take the overnight bus to Buenos Aires. Luckely we found our hostel quicker than in Rio de Janeiro and soon enough we were enjoying the bourgondic life of Buenos Aires. The city gave us a feel of Italy and Paris with many nice little streets, antique shops, traditional bars and cafees and historical buildings.

We tried to live the life of Argentinians with a late morning start around 10am, a late lunch at 4pm and dinner at 10pm. To live this life we had to make most of our money. Because of hyper inflation local people will change 'cambio' your dollars for a better peso rate than any bank. So our with drawn dollars from the USA were quickly changed against a 30% better rate pesos at the Avenida de Florida.

Despite the fact that Buenos Aires has less real tourist attractions like again Rio, we enjoyed ourselves exploring the different 'barrio's'. The colourfull Boca, the trendy Palermo, the antique and arty San Telmo and the cultural Recoletta with the grave of Evita and a nice (free) historical art museum with many classic painters such as Manet, Monet, Rembrandt, Van Gogh and many others of the Dutch school, are some of the highlights.

We met with Jan, a friend whom we know since South Africa, as well. He currently studies in Buenos Aires and was up for a little vacation to Uruguay. Within a few days, Jan and Pia and Ilona and I met on the other side of the Rio de la Plata, the river that separates Argentina from Uruguay, and explored the small Portugese colonial town of Colonia. Uruguay lies between Argentina and Brasil and experienced strong influences of both Spain and Portugal sincd the colonial rule shifted multiple times.

From Colonia we took a bus to the capital Montevideo. A suprisingly interesting city with an old colonial city centre, a boulevard, nice restaurants and even a beach. Together with Jan and Pia we enjoyed one of the best barbecue restaurants, nice little bars and some good moments.

For us it was time to head back to Buenos Aires to catch a plane to the cold autumn of Patagonia while Jan and Pia stayed for another couple of days in Uruguay before returing to their studies in Buenos Aires. 

http://www.flickr.com/photos/101171706@N07/sets/